7 Mayıs 2013 Salı

Canım Yeşil Çorba, Güzel Yeşil Çorba! (114.Gün)

Dün pek dertlenmiştim biliyorsunuz, yeşil çorbayı nasıl yapacağım ne edeceğim diye! İşte evsiz ve çocuksuz olmanın yanı sıra (biraz da o sebepten) anasının kuzusu kalmanın en büyük güzelliği bu olsa gerek eheh dün kendimi nasıl acındırdıysam artık, anacığım canım benim bana kıyamamış ve her ne kadar "kaşık kadar kaldın, çok kilo verdin, daha verme!" diyip dursa da dayanamayarak bugün benim için hem alışveriş yapmış hem de çorbamızı pişirmiş. :) Evet, hakkını ödemem mümkün değil, 20 küsür kilo verebildiysem yarısı bence kesinlikle onun başarısı ve ilgisi sayesinde. Teşekkür ederim annecim (okumaz o burayı ama olsun!)

Sabah işe ekmeği peyniri meyveyi cevizi evde bırakarak gidince (evet ben okuldayken de böyleydim, hiç değişmiyor bazı şeyler ve cidden bir gün kendimi de bir yerde unutacağım sanırım hep bana dendiği gibi!) kaldım gene buzdolabındakilerle talime. Fena olmadı, genel olarak idare edebildim. Öğle yemeğinde de menüde ne varsa (mantı hariç tabii!) yedim içtim deli gibi doydum ama saçma sapan bir şekilde akşamüstüne doğru canım tatlı bir şey isteyince kayısıları indirdim mideye. Gün boyu ağrıyan başım, akşam işten çıkmaya yakın sapıtınca midem bulanmasın diye (geçenlerde başım çok ağrımıştı biliyorsunuz, ondan korktum) bir iki bisküvi yemek için açtığım paketi yazmakta olduğum rapora dalıp bir bütün olarak yedim.

Eh, akşam eve geldiğimde hala toktum tabii o bütün paket sayesinde ve yeşil çorba da bolca yetti :)

114.gün
07:45
2 adet wasa light kraker
 
1'er ince tabaka light labne
10:30
2 kuru erik + 6 badem
 
sütlü kahve (şekersiz)
12:45
1/2 kase ezogelin çorbası
 
marul + kırmızı lahana + havuç
 
zeytinyağlı fasulye
 
1 dilim kepek ekmeği
15:45
sütlü kahve (şekersiz)
 
2 kuru kayısı
17:30
1 paket eti form kepekli bisküvi
19:00
yeşil çorba

Sonrası Jillian, sonrası duş, sonrası Diyetorfoz işte :)

Yarın ve öbür gün egzersizsiz olacak ama yine de tabii ki dikkate devam!

16 yorum:

  1. insanin boyle annesi olmasi harika. spora devam. super gidiyorsun

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. gerçekten çok şanslıyım ben aileden yana skinny'cim, kıymetlerini bilmeye çalışıyorum her birinin :)

      Sil
  2. 58.6 yı gördüm arkadaşlar:))) Hedef 55:) Ramazan sonrasında 52 inşaallah:)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. süper! maşallah diyelim o zaman azıcık kalmış hemencecik gider onlar da :)
      tebrikler efem!

      Sil
    2. ESRA Valla iyi gidiyorsun.Maasallah.
      Ayni seyi bende umuyorum:)
      Hedeften biraz sapmis olabilirim tatil yüzünden ama dönüste caresine bakilacak.
      Sule

      Sil
  3. Esra diğer başlığa bi yorum girdim konuşuruz yine
    Aslı Ben var ya ne zaman yanlış anladım hatırlayamıyoeum ama anneni sein yanına bir süreliğne geldi sanıyodum geçenlerde farkettin birlikte yaşadığınızı anneni izmirde yaşıyo sanıyodum sen böyle ayaklarının üstünde duran genç bir baayaan sanıyodum ki annesinin kuzusuymuşsn :)))
    İç iç çorbanı afiyet olsun ben de bu akşam yapıcam
    Nuray

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yok yav, onlar teyzelerim :))
      ben ana kucağından erken sayılabilecek bir yaşta, öğrenciyken ayrıldım, çalışmaya ilk başladığımda da öyleydi ve sonrasında hepimiz tekrar istanbul'da oluverince ayrı evler çok saçma oldu birden :) fırsatı değerlendirip anacığımın kucağına döndüm anlayacağın ;)

      Sil
    2. Aslinda ilk basta bende öyle sandim hatta teyzengil gidince annen biraz daha fazla kalacak sandiydim ama farkettimki beraber yasiyormussununuz. :)

      Nuray ve Ben :))
      Bazi ortak yanlarimiz var gibi :) Sule

      Sil
  4. Hep o kucakta kalsaymışımız mı acaba
    Nuray

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. kendi yaşım ilerledikçe (anneminki de tabii) daha farklı bir şefkat de bende oluştu nuray, biliyor musun? daha sakin ve daha güzel bir ilişkimiz oluştu annemle kendiliğinden ve eskiden insanlarda gördükçe eleştirdiğim ("bu kadın/adam bu yaşta neden hala annesiyle yaşıyor yav?") şey şimdi o kadar da acayip gelmemeye başladı. bir de, bir gün toparlarsam okuyacağınız gibi, ben çok asi bir çocuk ve genç kızdım, annem beni hep çekip çevirebilse de ben ona uzun yıllar pek iyi davranamadım korkarım ve şimdi o zamanları telafi etmeyi çok istiyorum, hem onun hem de kendimin hatırına.

      Sil
    2. ahh bizim gibi.kızım 20 yaşında hem günde 3 kez arar, bensiz duramaz,hem de kafasının dikine.bu hali içten içe hoşuma gidiyor ama ayarı tutturabiliyor muyum bilmem.umarım ilerde senin gibi bir kız olur.annenle birlikte uzun yıllar mutlu olun... ülkü

      Sil
    3. kızlarla anneleri arasında sanırım hep oluyor o sürtüşmeler bir yaşa kadar. eminim ileride halden anlayacaktır ülkücüm :)

      (ileride derken... benim kadar ileride olursa 35i bulması gerekebilir bunun için, haberin olsun hahah!)

      Sil
  5. ben anne olunca öyle hissettiğimi sanıyordum aslında senin de dediğin gibi yaşla ilgili galiba ben de annemi üzdüğüm saymadığım günler için yanıyorum. Allah başımızdan eksik etmesin onları.
    en çok da uzakta yaşamayı seçtiğim için kızıyorum kendime akşamları sıcak bir çorba ana kucağı ne güzel olurdu oysaki
    nuray

    YanıtlaSil
  6. Ben de yıllardır gurbetteyim arkadaslar. Ağlatacaksınız şimdi beni yahu...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ESRA bende 20 yildir gurbetteyim.Birsey söylemeyeyim daha iyi.Sule

      Sil
  7. gurbetteki sevgili arkadaşlarım :)
    benim için artık konuşmak biliyorum ama çok uzun yılları gurbette geçirmiş bir kişi olarak şunu diyeyim: onlar her zaman hep başımızdalar, gözleri hep üzerimizde ve her yerden yetişirler ;)

    ağlaşmayalım durun kilo veriyoruz o kadar, hem ben az sonra çıkıp gidip şule'yle buluşacağım, neşelenelim bakayım!! :))

    YanıtlaSil